De cultuur waarin we leven brengt de geest en het hart diepe wonden toe. Het lawaai en de vervuiling, de agressie en wedijver, het geweld en de opvoeding – dit alles en nog veel meer draagt bij tot deze kwelling. Toch moeten wij in deze wereld van grofheid en vijandigheid leven: de wereld zijn wij en wij zijn de wereld. Wat is er dan gewond? Het beeld dat iedereen van zichzelf heeft gevormd, dat is gewond.

Merkwaardig genoeg zijn al deze beelden over de hele wereld hetzelfde, op enkele details na. De essentie van het beeld dat jij hebt, is hetzelfde als dat van de mens die duizenden kilometers verderop woont. Je bent dus die man of vrouw. Jouw wonden zijn de wonden van duizenden. Jij bent de ander. Is het mogelijk nooit gewond te raken? Waar wonden zijn is geen liefde. Waar wonden zijn is liefde louter plezier. Alleen als je voor jezelf de schoonheid van het nooit gewond zijn ontdekt, zullen alle oude wonden verdwijnen. In de volheid van het moment heeft het verleden haar last verloren.

Dagboek, blz. 33, r.2